COVID-19 portret van Marthijn (16 jaar) - 26 april 2022

Marthijn

Marthijn (16 jaar) woont in Deventer met zijn zus, zusje en ouders. Zijn hobby’s zijn waterpolo, gamen en met vrienden afspreken. Hij zit in het één na laatste jaar van havo op het speciaal onderwijs en wil daarna door naar het HBO. De coronapandemie had voor Marthijn voor- en nadelen. Het thuisonderwijs tijdens corona was voor Marthijn een zegen. De negatieve kanten van de coronapandemie waren voor Marthijn: de sleur en hij baalde dat zijn waterpolo werd afgelast.

“Thuis werkte ik vele malen beter dan op school. Mijn moeder is basisschool docent en die maakte planningen voor me.”

Qua school was het echt een zegen

In het begin was het natuurlijk wennen, maar als je er na een tijdje weer aangewend bent is het ook weer raar dat het weg is. Dat je nu zomaar de supermarkt in kan lopen, het was toch wel een beetje het ‘nieuwe normaal’ geworden. Qua school was het echt een zegen. Thuis werkte ik vele malen beter dan op school. Mijn moeder is basisschool docent en die maakte planningen voor me. Ik kreeg dan van mijn school een lijstje wat ik af moest hebben. Mijn moeder maakte een heel overzichtelijk schema voor me en daar kon ik dan gewoon mee aan de slag gaan. Dat werkte heel systematisch en dat werkte wel heel fijn. Nu ik weer 5 dagen naar school ga merk ik dat ik het tempo te laag vind. Daarnaast vind ik mijn klas ook minder leuk dus ik ga met minder plezier naar school.

Hulp op school

Marthijn heeft autisme en zit op het speciaal onderwijs. Iedere woensdag komt er een begeleider thuis langs om hem te helpen. Martijn vertelt: "voorheen was dat gericht op zelfstandigheid, maar ze helpt nu ook met schoolwerk. Tijdens corona was dit niet heel veel anders, behalve dat het op anderhalve meter moest. Mijn moeder helpt me nog steeds af en toe met het maken van planningen voor mijn theorie examen voor m’n autorijbewijs en voor mijn deel-examens op school. Dit is dus een mooie uitvinding die we tijdens corona gedaan hebben en die we nog steeds inzetten."

Vanuit school kreeg ik tijdens corona geen extra hulp. Ik had hier ook niet echt behoefte aan. Ik kan me wel voorstellen dat andere mensen dit wel fijn zouden hebben gevonden. Dat je met iemand kon praten over hoe het met je gaat. Ik denk ook dat als je het had gevraagd dat het mogelijk zou zijn geweest, maar het werd niet actief aangeboden.

Sleur is volgens mij het juiste woord

De sleur vond ik het meest vervelende aan de coronapandemie. Ik werd wakker, ik ging gamen en YouTube kijken. Dat vind ik in principe leuk, maar dat merk je alleen als het doorbroken wordt met dingen die minder leuk zijn. Op een gegeven moment heb je het zoveelste mannetje in de game doodgeschoten... eerst vond ik dat wel leuk maar op een gegeven moment is het niet meer speciaal omdat het toen gewoon de hele dag kon. Dit was het heftigst aan het einde van de eerste coronagolf.

Waterpolo

Waar ik tijdens de corona-periode ook heel pissig over was, was dat m’n waterpolo steeds werd afgelast. Het was niet een hele lange tijd achter elkaar maar steeds een korte periode wel en dan weer een periode niet. Dat is wel beter dan een heel halfjaar niet. Vorig jaar ging het kamp van de waterpolo ook niet door. Gelukkig mogen we dit jaar wel mee ondanks we eigenlijk te oud zijn.

Stel corona komt terug, waar moet rekening mee worden gehouden bij het opstellen van maatregelen?

Het is moeilijk want er zijn veel groepen die verschillende belangen hebben. Ik denk dat het handig is om op mensen te focussen die twijfelachtig zijn over vaccinaties. Dat is denk ik de meest effectieve manier om eruit te komen. Je hebt mensen die zich sowieso gaan vaccineren en mensen die 100% niet gaan vaccineren. Dan heb je nog een groep van mensen die twijfelen, dat is de groep die je moet overhalen. Dat is wel moeilijk, ik weet niet hoever je komt met reclames en heel aanvallend doen is ook niet de oplossing. Wat ook belangrijk is, is het richten op het buitenland. Als er bijvoorbeeld in Afrika een uitbraak is heeft dat ook effect op ons. Zorg dus dat zij ook vaccinaties krijgen, daar hebben wij ook belang bij.

Adviesgroep

Mijn zus had het ergens gezien en toen dacht ze m’n broertje valt in die leeftijdsgroep. Ik vond het leuk om mee te doen aan de adviesgroep omdat het een kleine moeite is en je er iemand mee helpt. Daarnaast leer je er zelf ook dingen van. We hebben gewerkt met een online brainstormprogramma, Miro. Daar mochten we dan virtuele post-it’s plakken met trefwoorden die in ons op kwamen. We moesten bijvoorbeeld vragen opschrijven die de wetenschappers dan in hun vragenlijst konden gebruiken. We hebben bijvoorbeeld de vraag bedacht: “ben je bang dat een oudere persoon in je omgeving covid krijgt?”.

“Ik vond het leuk om mee te doen aan de adviesgroep omdat het een kleine moeite is en je er iemand mee helpt.”